Paradoks

Dokunmuyorum içimdekine artık ..

Oysa yalan söylemiştim; her gece duygu paradokslarımın dönen değirmenine asıyordum onu. Hızlandıkça değirmenim ters köşeye yatıp en karmaşık yanlarımın tutkunluğunda yavaş yavaş öğüterek erimesini izliyordum..

O değirmenimde erirken un olup içime akıyordu acı vererek..



lacivertiğnedenlik